บทที่ 52

สายตาทั้งสองจับจ้องกัน

ลู่เจ๋อเห็นเฉียวซวินในชุดผู้ป่วย ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอซีดเซียว ในดวงตาของเธอมีแต่ความสิ้นหวังใจสลาย เธอมองเขาด้วยแววตาเหมือนคนแปลกหน้า

เมื่อไม่นานมานี้เอง เธอยังอยู่ในอ้อมกอดของเขา พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “ลู่เจ๋อ ความรู้สึกดีๆ ที่ฉันเคยมีให้คุณ อาจจะต้องใช้เวลาหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ